Conjugaison:italien/surrogare
surrogare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | surrogare | \sur.ro.ˈɡa.re\ | avere | surrogato | \a.ˈve.re sur.ro.ˈɡa.to\ |
| Gérondif | surrogando | \sur.ro.ˈɡan.do\ | avendo | surrogato | \a.ˈven.do sur.ro.ˈɡa.to\ |
| Participe | surrogante | \sur.ro.ˈɡan.te\ | surrogato | \sur.ro.ˈɡa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||