Conjugaison:italien/scotennare
scotennare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | scotennare | \sko.ten.ˈna.re\ | avere | scotennato | \a.ˈve.re sko.ten.ˈna.to\ |
| Gérondif | scotennando | \sko.ten.ˈnan.do\ | avendo | scotennato | \a.ˈven.do sko.ten.ˈna.to\ |
| Participe | scotennante | \sko.ten.ˈnan.te\ | scotennato | \sko.ten.ˈna.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||