Conjugaison:italien/ruttare
ruttare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | ruttare | \rut.ˈta.re\ | avere | ruttato | \a.ˈve.re rut.ˈta.to\ |
| Gérondif | ruttando | \rut.ˈtan.do\ | avendo | ruttato | \a.ˈven.do rut.ˈta.to\ |
| Participe | ruttante | \rut.ˈtan.te\ | ruttato | \rut.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||