Conjugaison:italien/rinnegare
rinnegare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | rinnegare | \rin.ne.ˈɡa.re\ | avere | rinnegato | \a.ˈve.re rin.ne.ˈɡa.to\ |
| Gérondif | rinnegando | \rin.ne.ˈɡan.do\ | avendo | rinnegato | \a.ˈven.do rin.ne.ˈɡa.to\ |
| Participe | rinnegante | \rin.ne.ˈɡan.te\ | rinnegato | \rin.ne.ˈɡa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||