Conjugaison:italien/rieccitare
rieccitare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | rieccitare | \ri.et.t͡ʃi.ˈta.re\ | avere | rieccitato | \a.ˈve.re ri.et.t͡ʃi.ˈta.to\ |
| Gérondif | rieccitando | \ri.et.t͡ʃi.ˈtan.do\ | avendo | rieccitato | \a.ˈven.do ri.et.t͡ʃi.ˈta.to\ |
| Participe | rieccitante | \ri.et.t͡ʃi.ˈtan.te\ | rieccitato | \ri.et.t͡ʃi.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||