Conjugaison:italien/prosternare

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

prosternare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io)   prosterno \pro.ˈster.no\
(tu)   prosterni \pro.ˈster.ni\
(lui / lei)   prosterna \pro.ˈster.na\
(noi)   prosterniamo \pro.ster.ˈnja.mo\
(voi)   prosternate \pro.ster.ˈna.te\
(loro)   prosternano \pro.ˈster.na.no\
Passé composé
(io)  ho prosternato \o pro.ster.ˈna.to\
(tu)  hai prosternato \ˈai pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei)  ha prosternato \a pro.ster.ˈna.to\
(noi)  abbiamo prosternato \ab.bj.ˈa.mo pro.ster.ˈna.to\
(voi)  avete prosternato \a.ˈve.te pro.ster.ˈna.to\
(loro)  hanno prosternato \ˈan.no pro.ster.ˈna.to\
Imparfait
(io)   prosternavo \pro.ster.ˈna.vo\
(tu)   prosternavi \pro.ster.ˈna.vi\
(lui / lei)   prosternava \pro.ster.ˈna.va\
(noi)   prosternavamo \pro.ster.na.ˈva.mo\
(voi)   prosternavate \pro.ster.na.ˈva.te\
(loro)   prosternavano \pro.ster.ˈna.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo prosternato \a.ˈve.vopro.ster.ˈna.to\
(tu)  avevi prosternato \a.ˈve.vi pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei)  aveva prosternato \a.ˈve.va pro.ster.ˈna.to\
(noi)  avevamo prosternato \a.ve.ˈva.mo pro.ster.ˈna.to\
(voi)  avevate prosternato \a.ve.ˈva.te pro.ster.ˈna.to\
(loro)  avevano prosternato \a.ˈve.va.no pro.ster.ˈna.to\
Passé simple
(io)   prosternai \pro.ster.ˈna.i\
(tu)   prosternasti \pro.ster.ˈna.sti\
(lui / lei)   prosternò \pro.ster.ˈno\
(noi)   prosternammo \pro.ster.ˈnam.mo\
(voi)   prosternaste \pro.ster.ˈna.ste\
(loro)   prosternarono \pro.ster.ˈna.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi prosternato \ˈeb.bi pro.ster.ˈna.to\
(tu)  avesti prosternato \a.ˈves.ti pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei)  ebbe prosternato \ˈeb.be pro.ster.ˈna.to\
(noi)  avemmo prosternato \a.ˈvem.mo pro.ster.ˈna.to\
(voi)  aveste prosternato \a.ˈves.te pro.ster.ˈna.to\
(loro)  ebbero prosternato \ˈeb.be.ro pro.ster.ˈna.to\
Futur simple
(io)   prosternerò \pro.ster.ne.ˈro\
(tu)   prosternerai \pro.ster.ne.ˈra.i\
(lui / lei)   prosternerà \pro.ster.ne.ˈra\
(noi)   prosterneremo \pro.ster.ne.ˈre.mo\
(voi)   prosternerete \pro.ster.ne.ˈre.te\
(loro)   prosterneranno \pro.ster.ne.ˈran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò prosternato \a.ˈvro pro.ster.ˈna.to\
(tu)  avrai prosternato \a.ˈvrai pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei)  avrà prosternato \a.ˈvra pro.ster.ˈna.to\
(noi)  avremo prosternato \a.ˈvre.mo pro.ster.ˈna.to\
(voi)  avrete prosternato \a.ˈvre.te pro.ster.ˈna.to\
(loro)  avranno prosternato \a.ˈvran.no pro.ster.ˈna.to\

Conditionnel

Présent
(io)   prosternerei \pro.ster.ne.ˈre.i\
(tu)   prosterneresti \pro.ster.ne.ˈre.sti\
(lui / lei)   prosternerebbe \pro.ster.ne.ˈreb.be\
(noi)   prosterneremmo \pro.ster.ne.ˈrem.mo\
(voi)   prosternereste \pro.ster.ne.ˈre.ste\
(loro)   prosternerebbero \pro.ster.ne.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei prosternato \a.ˈvre.i pro.ster.ˈna.to\
(tu)  avresti prosternato \a.ˈvres.ti pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei)  avrebbe prosternato \aˈ.vreb.be pro.ster.ˈna.to\
(noi)  avremmo prosternato \a.ˈvrem.mo pro.ster.ˈna.to\
(voi)  avreste prosternato \a.ˈvres.te pro.ster.ˈna.to\
(loro)  avrebbero prosternato \a.ˈvreb.be.ro pro.ster.ˈna.to\

Subjonctif

Présent
che (io)   prosterni \pro.ˈster.ni\
che (tu)   prosterni \pro.ˈster.ni\
che (lui / lei)   prosterni \pro.ˈster.ni\
che (noi)   prosterniamo \pro.ster.ˈnja.mo\
che (voi)   prosterniate \pro.ster.ˈnja.te\
che (loro)   prosternino \pro.ˈster.ni.no\
Passé composé
che (io)  abbia prosternato \ab.ˈbja pro.ster.ˈna.to\
che (tu)  abbia prosternato \ab.ˈbja pro.ster.ˈna.to\
che (lui / lei)  abbia prosternato \ab.ˈbja pro.ster.ˈna.to\
che (noi)  abbiamo prosternato \ab.bj.ˈa.mo pro.ster.ˈna.to\
che (voi)  abbiate prosternato \ab.bjˈa.te pro.ster.ˈna.to\
che (loro)  abbiano prosternato \ab.ˈbj.a.no pro.ster.ˈna.to\
Imparfait
che (io)   prosternassi \pro.ster.ˈnas.si\
che (tu)   prosternassi \pro.ster.ˈnas.si\
che (lui / lei)   prosternasse \pro.ster.ˈnas.se\
che (noi)   prosternassimo \pro.ster.nas.ˈsi.mo\
che (voi)   prosternaste \pro.ster.ˈna.ste\
che (loro)   prosternassero \pro.ster.ˈnas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi prosternato \a.ˈves.si pro.ster.ˈna.to\
che (tu)  avessi prosternato \a.ˈves.si pro.ster.ˈna.to\
che (lui / lei)  avesse prosternato \a.ˈves.sa pro.ster.ˈna.to\
che (noi)  avessimo prosternato \a.ves.ˈsi.mo pro.ster.ˈna.to\
che (voi)  aveste prosternato \a.ˈves.te pro.ster.ˈna.to\
che (loro)  avessero prosternato \a.ˈves.se.ro pro.ster.ˈna.to\

Impératif

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

prosternarsi, verbe pronominal régulier du premier groupe.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io) mi   prosterno \mi pro.ˈster.no\
(tu) ti   prosterni \ti pro.ˈster.ni\
(lui / lei) si   prosterna \si pro.ˈster.na\
(noi) ci   prosterniamo \tʃi pro.ster.ˈnja.mo\
(voi) vi   prosternate \vi pro.ster.ˈna.te\
(loro) si   prosternano \si pro.ˈster.na.no\
Passé composé
(io) mi  sono prosternato \miˈso.no pro.ster.ˈna.to\
(tu) ti  sei prosternato \tiˈse.i pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei) si  è prosternato \sie pro.ster.ˈna.to\
(noi) ci  siamo prosternati \tʃiˈsja.mo pro.ster.ˈna.ti\
(voi) vi  siete prosternati \viˈsje.te pro.ster.ˈna.ti\
(loro) essi  sono prosternati \ˈes.siˈso.no pro.ster.ˈna.ti\
Imparfait
(io) mi   prosternavo \mi pro.ster.ˈna.vo\
(tu) ti   prosternavi \ti pro.ster.ˈna.vi\
(lui / lei) si   prosternava \si pro.ster.ˈna.va\
(noi) ci   prosternavamo \tʃi pro.ster.na.ˈva.mo\
(voi) vi   prosternavate \vi pro.ster.na.ˈva.te\
(loro) si   prosternavano \si pro.ster.ˈna.va.no\
Plus-que-parfait
(io) mi  ero prosternato \miˈe.ropro.ster.ˈna.to\
(tu) ti  eri prosternato \tiˈe.ri pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei) si  era prosternato \siˈe.ra pro.ster.ˈna.to\
(noi) ci  eravamo prosternati \tʃie.ra.ˈva.mo pro.ster.ˈna.ti\
(voi) vi  eravate prosternati \vie.ra.ˈva.te pro.ster.ˈna.ti\
(loro) essi  erano prosternati \ˈes.siˈe.ra.no pro.ster.ˈna.ti\
Passé simple
(io) mi   prosternai \mi pro.ster.ˈna.i\
(tu) ti   prosternasti \ti pro.ster.ˈnas.ti\
(lui / lei) si   prosternò \si pro.ster.ˈno\
(noi) ci   prosternammo \tʃi pro.ster.ˈnam.mo\
(voi) vi   prosternaste \vi pro.ster.ˈnas.te\
(loro) si   prosternarono \si pro.ster.ˈna.ro.no\
Passé antérieur
(io) mi  fui prosternato \miˈfu.i pro.ster.ˈna.to\
(tu) ti  fosti prosternato \tiˈfos.ti pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei) si  fu prosternato \siˈfu pro.ster.ˈna.to\
(noi) ci  fummo prosternati \tʃiˈfum.mo pro.ster.ˈna.ti\
(voi) vi  foste prosternati \viˈfos.te pro.ster.ˈna.ti\
(loro) essi  furono prosternati \ˈes.siˈfu.ro.no pro.ster.ˈna.ti\
Futur simple
(io) mi   prosternerò \mi pro.ster.ne.ˈro\
(tu) ti   prosternerai \ti pro.ster.ne.ˈra.i\
(lui / lei) si   prosternerà \si pro.ster.ne.ˈra\
(noi) ci   prosterneremo \tʃi pro.ster.ne.ˈre.mo\
(voi) vi   prosternerete \vi pro.ster.ne.ˈre.te\
(loro) si   prosterneranno \si pro.ster.ne.ˈran.no\
Futur antérieur
(io) mi  sarò prosternato \misa.ˈro pro.ster.ˈna.to\
(tu) ti  sarai prosternato \tisa.ˈrai pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei) si  sarà prosternato \sisa.ˈra pro.ster.ˈna.to\
(noi) ci  saremo prosternati \tʃisa.ˈre.mo pro.ster.ˈna.ti\
(voi) vi  sarete prosternati \visa.ˈre.te pro.ster.ˈna.ti\
(loro) essi  saranno prosternati \ˈes.sisa.ˈran.no pro.ster.ˈna.ti\

Conditionnel

Présent
(io) mi   prosternerei \mi pro.ster.ne.ˈre.i\
(tu) ti   prosterneresti \ti pro.ster.ne.ˈres.ti\
(lui / lei) si   prosternerebbe \si pro.ster.ne.ˈreb.be\
(noi) ci   prosterneremmo \tʃi pro.ster.ne.ˈrem.mo\
(voi) vi   prosternereste \vi pro.ster.ne.ˈres.te\
(loro) si   prosternerebbero \si pro.ster.ne.ˈreb.be.ro\
Passé
(io) mi  sarei prosternato \misa.ˈre.i pro.ster.ˈna.to\
(tu) ti  saresti prosternato \tisa.ˈres.ti pro.ster.ˈna.to\
(lui / lei) si  sarebbe prosternato \sisa.ˈreb.be pro.ster.ˈna.to\
(noi) ci  saremmo prosternati \tʃisa.ˈrem.mo pro.ster.ˈna.ti\
(voi) vi  sareste prosternati \visa.ˈres.te pro.ster.ˈna.ti\
(loro) essi  sarebbero prosternati \ˈes.sisa.ˈreb.be.ro pro.ster.ˈna.ti\

Subjonctif

Présent
che (io) mi   prosterni \mi pro.ˈster.ni\
che (tu) ti   prosterni \ti pro.ˈster.ni\
che (lui / lei) si   prosterni \si pro.ˈster.ni\
che (noi) ci   prosterniamo \tʃi pro.ster.ˈnja.mo\
che (voi) vi   prosterniate \vi pro.ster.ˈnja.te\
che (loro) si   prosternino \si pro.ˈster.ni.no\
Passé composé
che (io) mi  sia prosternato \miˈsi.a pro.ster.ˈna.to\
che (tu) ti  sia prosternato \tiˈsi.a pro.ster.ˈna.to\
che (lui / lei) si  sia prosternato \siˈsi.a pro.ster.ˈna.to\
che (noi) ci  siamo prosternati \tʃiˈsja.mo pro.ster.ˈna.ti\
che (voi) vi  siate prosternati \viˈsja.te pro.ster.ˈna.ti\
che (loro) essi  siano prosternati \ˈes.siˈsi.a.no pro.ster.ˈna.ti\
Imparfait
che (io) mi   prosternassi \mi pro.ster.ˈnas.si\
che (tu) ti   prosternassi \ti pro.ster.ˈnas.si\
che (lui / lei) si   prosternasse \si pro.ster.ˈnas.se\
che (noi) ci   prosternassimo \tʃi pro.ster.nas.ˈsi.mo\
che (voi) vi   prosternaste \vi pro.ster.ˈnas.te\
che (loro) si   prosternassero \si pro.ster.ˈnas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io) mi  fossi prosternato \miˈfos.si pro.ster.ˈna.to\
che (tu) ti  fossi prosternato \tiˈfos.si pro.ster.ˈna.to\
che (lui / lei) si  fosse prosternato \siˈfos.se pro.ster.ˈna.to\
che (noi) ci  fossimo prosternati \tʃiˈfos.si.mo pro.ster.ˈna.ti\
che (voi) vi  foste prosternati \viˈfos.te pro.ster.ˈna.ti\
che (loro) essi  fossero prosternati \ˈes.siˈfos.se.ro pro.ster.ˈna.ti\

Impératif

Présent affirmatif
(tu)  prosternati \pro.ˈster.na.ti\
(Lei) si  prosterni \sipro.ˈster.ni\
(noi)  prosterniamoci \pro.ster.ˈnja.mo.t͡ʃi\
(voi)  prosternatevi \pro.ster.ˈna.te.vi\
(Loro) si  prosternino \sipro.ˈster.ni.no\
Présent négatif
(tu) non   prosternarti \ˈnon pro.ster.ˈnar.ti\
(Lei) non si  prosterni \ˈnon sipro.ˈster.ni\
(noi) non  prosterniamoci \ˈnon pro.ster.ˈnja.mo.t͡ʃi\
(voi) non  prosternatevi \ˈnon pro.ster.ˈna.te.vi\
(Loro) non si  prosternino \ˈnon sipro.ˈster.ni.no\