Conjugaison:italien/panare
panare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | panare | \pa.ˈna.re\ | avere | panato | \a.ˈve.re pa.ˈna.to\ | 
| Gérondif | panando | \pa.ˈnan.do\ | avendo | panato | \a.ˈven.do pa.ˈna.to\ | 
| Participe | panante | \pa.ˈnan.te\ | panato | \pa.ˈna.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||