Conjugaison:italien/istradare
istradare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | istradare | \i.stra.ˈda.re\ | avere | istradato | \a.ˈve.re i.stra.ˈda.to\ |
| Gérondif | istradando | \i.stra.ˈdan.do\ | avendo | istradato | \a.ˈven.do i.stra.ˈda.to\ |
| Participe | istradante | \i.stra.ˈdan.te\ | istradato | \i.stra.ˈda.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||