Conjugaison:italien/indignare
indignare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | indignare | \in.diɲ.ˈɲa.re\ | avere | indignato | \a.ˈve.re in.diɲ.ˈɲa.to\ |
| Gérondif | indignando | \in.diɲ.ˈɲan.do\ | avendo | indignato | \a.ˈven.do in.diɲ.ˈɲa.to\ |
| Participe | indignante | \in.diɲ.ˈɲan.te\ | indignato | \in.diɲ.ˈɲa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||