Conjugaison:italien/incitare
incitare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | incitare | \in.t͡ʃi.ˈta.re\ | avere | incitato | \a.ˈve.re in.t͡ʃi.ˈta.to\ |
| Gérondif | incitando | \in.t͡ʃi.ˈtan.do\ | avendo | incitato | \a.ˈven.do in.t͡ʃi.ˈta.to\ |
| Participe | incitante | \in.t͡ʃi.ˈtan.te\ | incitato | \in.t͡ʃi.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||