Conjugaison:italien/forare
forare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | forare | \fo.ˈra.re\ | avere | forato | \a.ˈve.re fo.ˈra.to\ |
| Gérondif | forando | \fo.ˈran.do\ | avendo | forato | \a.ˈven.do fo.ˈra.to\ |
| Participe | forante | \fo.ˈran.te\ | forato | \fo.ˈra.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||