Conjugaison:italien/dislocare
dislocare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | dislocare | \diz.lo.ˈka.re\ | avere | dislocato | \a.ˈve.re diz.lo.ˈka.to\ |
| Gérondif | dislocando | \diz.lo.ˈkan.do\ | avendo | dislocato | \a.ˈven.do diz.lo.ˈka.to\ |
| Participe | dislocante | \diz.lo.ˈkan.te\ | dislocato | \diz.lo.ˈka.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||