Conjugaison:italien/decontrarre
decontrarre, verbe irrégulier du deuxième groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | decontrarre | \de.kon.ˈtrar.re\ | avere | decontratto | \a.ˈve.re de.kon.ˈtrat.to\ |
| Gérondif | decontraendo | \de.kon.tra.ˈen.do\ | avendo | decontratto | \a.ˈven.do de.kon.ˈtrat.to\ |
| Participe | decontraente | \de.kon.tra.ˈen.te\ | decontratto | \de.kon.ˈtrat.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||