Conjugaison:italien/contrapporre
contrapporre, verbe irrégulier du deuxième groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | contrapporre | \kon.trap.ˈpor.re\ | avere | contrapposto | \a.ˈve.re kon.trap.ˈpo.sto\ |
| Gérondif | contrapponendo | \kon.trap.po.ˈnen.do\ | avendo | contrapposto | \a.ˈven.do kon.trap.ˈpo.sto\ |
| Participe | contrapponente | \kon.trap.po.ˈnen.te\ | contrapposto | \kon.trap.ˈpo.sto\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||