Conjugaison:italien/completare
completare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | completare | \kom.ple.ˈta.re\ | avere | completato | \a.ˈve.re kom.ple.ˈta.to\ |
| Gérondif | completando | \kom.ple.ˈtan.do\ | avendo | completato | \a.ˈven.do kom.ple.ˈta.to\ |
| Participe | completante | \kom.ple.ˈtan.te\ | completato | \kom.ple.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||