Conjugaison:italien/cioncare
cioncare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | cioncare | \tʃoŋ.ˈka.re\ | avere | cioncato | \a.ˈve.re tʃoŋ.ˈka.to\ |
| Gérondif | cioncando | \tʃoŋ.ˈkan.do\ | avendo | cioncato | \a.ˈven.do tʃoŋ.ˈka.to\ |
| Participe | cioncante | \tʃoŋ.ˈkan.te\ | cioncato | \tʃoŋ.ˈka.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||