Conjugaison:italien/cicalare
cicalare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | cicalare | \t͡ʃi.ka.ˈla.re\ | avere | cicalato | \a.ˈve.re t͡ʃi.ka.ˈla.to\ |
| Gérondif | cicalando | \t͡ʃi.ka.ˈlan.do\ | avendo | cicalato | \a.ˈven.do t͡ʃi.ka.ˈla.to\ |
| Participe | cicalante | \t͡ʃi.ka.ˈlan.te\ | cicalato | \t͡ʃi.ka.ˈla.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||