Conjugaison:italien/calamitare
calamitare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | calamitare | \ka.la.mi.ˈta.re\ | avere | calamitato | \a.ˈve.re ka.la.mi.ˈta.to\ |
| Gérondif | calamitando | \ka.la.mi.ˈtan.do\ | avendo | calamitato | \a.ˈven.do ka.la.mi.ˈta.to\ |
| Participe | calamitante | \ka.la.mi.ˈtan.te\ | calamitato | \ka.la.mi.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||