Conjugaison:italien/bistrattare
bistrattare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | bistrattare | \bi.strat.ˈta.re\ | avere | bistrattato | \a.ˈve.re bi.strat.ˈta.to\ |
| Gérondif | bistrattando | \bi.strat.ˈtan.do\ | avendo | bistrattato | \a.ˈven.do bi.strat.ˈta.to\ |
| Participe | bistrattante | \bi.strat.ˈtan.te\ | bistrattato | \bi.strat.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||