Conjugaison:italien/aureolare
aureolare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | aureolare | \aw.re.o.ˈla.re\ | avere | aureolato | \a.ˈve.re aw.re.o.ˈla.to\ | 
| Gérondif | aureolando | \aw.re.o.ˈlan.do\ | avendo | aureolato | \a.ˈven.do aw.re.o.ˈla.to\ | 
| Participe | aureolante | \aw.re.o.ˈlan.te\ | aureolato | \aw.re.o.ˈla.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||