Conjugaison:italien/astrarre
astrarre, verbe irrégulier du deuxième groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | astrarre | \aˈstrar.re\ | avere | astratto | \a.ˈve.re a.ˈstrat.to\ |
| Gérondif | astraendo | \a.stra.ˈen.do\ | avendo | astratto | \a.ˈven.do a.ˈstrat.to\ |
| Participe | astraente | \astra.ˈen.te\ | astratto | \a.ˈstrat.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||