Conjugaison:italien/apparare
apparare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | apparare | \ap.pa.ˈra.re\ | avere | apparato | \a.ˈve.re ap.pa.ˈra.to\ |
| Gérondif | apparando | \ap.pa.ˈran.do\ | avendo | apparato | \a.ˈven.do ap.pa.ˈra.to\ |
| Participe | apparante | \ap.pa.ˈran.te\ | apparato | \ap.pa.ˈra.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||