Conjugaison:italien/altercare
altercare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | altercare | \al.ter.ˈka.re\ | avere | altercato | \a.ˈve.re al.ter.ˈka.to\ |
| Gérondif | altercando | \al.ter.ˈkan.do\ | avendo | altercato | \a.ˈven.do al.ter.ˈka.to\ |
| Participe | altercante | \al.ter.ˈkan.te\ | altercato | \al.ter.ˈka.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||