Conjugaison:italien/alienare
alienare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | alienare | \a.lje.ˈna.re\ | avere | alienato | \a.ˈve.re a.lje.ˈna.to\ |
| Gérondif | alienando | \a.lje.ˈnan.do\ | avendo | alienato | \a.ˈven.do a.lje.ˈna.to\ |
| Participe | alienante | \a.lje.ˈnan.te\ | alienato | \a.lje.ˈna.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||