Conjugaison:italien/alberare
alberare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | alberare | \al.be.ˈra.re\ | avere | alberato | \a.ˈve.re al.be.ˈra.to\ |
| Gérondif | alberando | \al.be.ˈran.do\ | avendo | alberato | \a.ˈven.do al.be.ˈra.to\ |
| Participe | alberante | \al.be.ˈran.te\ | alberato | \al.be.ˈra.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||