Conjugaison:italien/affascinare
affascinare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | affascinare | \af.faʃ.ʃi.ˈna.re\ | avere | affascinato | \a.ˈve.re af.faʃ.ʃi.ˈna.to\ |
| Gérondif | affascinando | \af.faʃ.ʃi.ˈnan.do\ | avendo | affascinato | \a.ˈven.do af.faʃ.ʃi.ˈna.to\ |
| Participe | affascinante | \af.faʃ.ʃi.ˈnan.te\ | affascinato | \af.faʃ.ʃi.ˈna.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||