Conjugaison:italien/adiuvare
adiuvare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | adiuvare | \a.dju.ˈva.re\ | avere | adiuvato | \a.ˈve.re a.dju.ˈva.to\ |
| Gérondif | adiuvando | \a.dju.ˈvan.do\ | avendo | adiuvato | \a.ˈven.do a.dju.ˈva.to\ |
| Participe | adiuvante | \a.dju.ˈvan.te\ | adiuvato | \a.dju.ˈva.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||