Conjugaison:italien/accorciare
accorciare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | accorciare | \ak.kor.ˈt͡ʃa.re\ | avere | accorciato | \a.ˈve.re ak.kor.ˈt͡ʃa.to\ | 
| Gérondif | accorciando | \ak.kor.ˈt͡ʃan.do\ | avendo | accorciato | \a.ˈven.do ak.kor.ˈt͡ʃa.to\ | 
| Participe | accorciante | \ak.kor.ˈt͡ʃan.te\ | accorciato | \ak.kor.ˈt͡ʃa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||