Conjugaison:italien/abondare
abondare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | abondare | \a.bon.ˈda.re\ | avere | abondato | \a.ˈve.re a.bon.ˈda.to\ |
| Gérondif | abondando | \a.bon.ˈdan.do\ | avendo | abondato | \a.ˈven.do a.bon.ˈda.to\ |
| Participe | abondante | \a.bon.ˈdan.te\ | abondato | \a.bon.ˈda.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||