Conjugaison:italien/abballare
abballare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | abballare | \ab.bal.ˈla.re\ | avere | abballato | \a.ˈve.re ab.bal.ˈla.to\ |
| Gérondif | abballando | \ab.bal.ˈlan.do\ | avendo | abballato | \a.ˈven.do ab.bal.ˈla.to\ |
| Participe | abballante | \ab.bal.ˈlan.te\ | abballato | \ab.bal.ˈla.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||