Conjugaison:italien/abalienare
abalienare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | abalienare | \a.ba.lje.ˈna.re\ | avere | abalienato | \a.ˈve.re a.ba.lje.ˈna.to\ |
| Gérondif | abalienando | \a.ba.lje.ˈnan.do\ | avendo | abalienato | \a.ˈven.do a.ba.lje.ˈna.to\ |
| Participe | abalienante | \a.ba.lje.ˈnan.te\ | abalienato | \a.ba.lje.ˈna.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||