Conjugaison:grec ancien/εἰμί
Conjugaison du verbe εἰμί
Indicatif
| Personne | Présent | Imparfait | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re pers. sing. | εἰμί | ἦ(ν) | ἔσομαι |
| 2e pers. sing. | εἶ | ἦσθα | ἔσει(ῃ) |
| 3e pers. sing. | ἐστί(ν) | ἦ(ν) | ἔσται |
| 1re pers. plur. | ἐσμέν | ἦμεν | ἐσόμεθα |
| 2e pers. plur. | ἐστέ | ἦ(σ)τε | ἔσεσθε |
| 3e pers. plur. | εἰσί(ν) | ἦσαν | ἔσονται |
| 2e pers. duel | ἐστόν | ἦστην | ἔσεσθον |
| 3e pers. duel | ἐστόν | ἦστην | ἔσεσθον |
Impératif
Subjonctif
Optatif
Infinitif
| Temps | Présent | Imparfait | Futur | Aoriste | Parfait |
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | εἶναι | — | ἔσεσθαι | γενέσθαι | γεγονέναι |
Participe présent
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὤν | οὖσα | ὄν | |||
| vocatif | ὤν | οὖσα | ὄν | |||
| accusatif | ὄντα | οὖσαν | ὄν | |||
| génitif | ὄντος | οὔσης | ὄντος | |||
| datif | ὄντι | οὔσῃ | ὄντι | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὄντε | οὔσα | ὄντε | |||
| vocatif | ὄντε | οὔσα | ὄντε | |||
| accusatif | ὄντε | οὔσα | ὄντε | |||
| génitif | ὄντοιν | οὔσαιν | ὄντοιν | |||
| datif | ὄντοιν | οὔσαιν | ὄντοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὄντες | οὖσαι | ὄντα | |||
| vocatif | ὄντες | οὖσαι | ὄντα | |||
| accusatif | ὄντας | οὔσας | ὄντα | |||
| génitif | ὄντων | οὐσῶν | ὄντων | |||
| datif | οὖσι(ν) | οὔσαις | οὖσι(ν) | |||