Conjugaison:français/ventrer
| Conjugaison en français |
|---|
| ventrer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de ventrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | ventrer | \vɑ̃.tʁe\ | avoir | ventré | \a.vwaʁ vɑ̃.tʁe\ | |
| Gérondif | en | ventrant | \ɑ̃ vɑ̃.tʁɑ̃\ | en ayant | ventré | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ vɑ̃.tʁe\ |
| Participe | ventrant | \vɑ̃.tʁɑ̃\ | ventré | \vɑ̃.tʁe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||