Conjugaison:français/teufer
| Conjugaison en français | 
|---|
| teufer | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} | 
Conjugaison de teufer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | teufer | \tœ.fe\ | avoir | teufé | \a.vwaʁ tœ.fe\ | |
| Gérondif | en | teufant | \ɑ̃ tœ.fɑ̃\ | en ayant | teufé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ tœ.fe\ | 
| Participe | teufant | \tœ.fɑ̃\ | teufé | \tœ.fe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
| 
 | 
 | |||||||||||||||||||||||||