Conjugaison:français/liéger
| Conjugaison en français |
|---|
| liéger |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-éger}} |
Conjugaison de liéger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Note : Les rectifications de 1990 permettent d’écrire au futur et conditionnel liège- au lieu de liége-
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | liéger | \lje.ʒe\ | avoir | liégé | \a.vwaʁ lje.ʒe\ | |
| Gérondif | en | liégeant | \ɑ̃ lje.ʒɑ̃\ | en ayant | liégé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ lje.ʒe\ |
| Participe | liégeant | \lje.ʒɑ̃\ | liégé | \lje.ʒe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||