Conjugaison:français/irrorer
| Conjugaison en français | 
|---|
| irrorer | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} | 
Conjugaison de irrorer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | irrorer | \i.ʁɔ.ʁe\ | avoir | irroré | \a.vwaʁ‿i.ʁɔ.ʁe\ | |
| Gérondif | en | irrorant | \ɑ̃.n‿i.ʁɔ.ʁɑ̃\ | en ayant | irroré | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃.t‿i.ʁɔ.ʁe\ | 
| Participe | irrorant | \i.ʁɔ.ʁɑ̃\ | irroré | \i.ʁɔ.ʁe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
| 
 | 
 | |||||||||||||||||||||||||