Conjugaison:français/gronder
| Conjugaison en français | 
|---|
| gronder | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} | 
Conjugaison de gronder, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | gronder | \ɡʁɔ̃.de\ | avoir | grondé | \a.vwaʁ ɡʁɔ̃.de\ | |
| Gérondif | en | grondant | \ɑ̃ ɡʁɔ̃.dɑ̃\ | en ayant | grondé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ ɡʁɔ̃.de\ | 
| Participe | grondant | \ɡʁɔ̃.dɑ̃\ | grondé | \ɡʁɔ̃.de\ | ||
Indicatif
Subjonctif
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
| 
 | 
 | |||||||||||||||||||||||||