Conjugaison:français/froncer
| Conjugaison en français |
|---|
| froncer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-cer}} |
Conjugaison de froncer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | froncer | \fʁɔ̃.se\ | avoir | froncé | \a.vwaʁ fʁɔ̃.se\ | |
| Gérondif | en | fronçant | \ɑ̃ fʁɔ̃.sɑ̃\ | en ayant | froncé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ fʁɔ̃.se\ |
| Participe | fronçant | \fʁɔ̃.sɑ̃\ | froncé | \fʁɔ̃.se\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||