Conjugaison:français/forcir
| Conjugaison en français |
|---|
| forcir |
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de forcir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | forcir | \fɔʁ.siʁ\ | avoir | forci | \a.vwaʁ fɔʁ.si\ | |
| Gérondif | en | forcissant | \ɑ̃ fɔʁ.si.sɑ̃\ | en ayant | forci | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ fɔʁ.si\ |
| Participe | forcissant | \fɔʁ.si.sɑ̃\ | forci | \fɔʁ.si\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||