Conjugaison:français/drécher
| Conjugaison en français |
|---|
| drécher |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}} |
Conjugaison de drécher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Note : Les rectifications de 1990 permettent d’écrire au futur et conditionnel drèch- au lieu de dréch-
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | drécher | \dʁe.ʃe\ | avoir | dréché | \a.vwaʁ dʁe.ʃe\ | |
| Gérondif | en | dréchant | \ɑ̃ dʁe.ʃɑ̃\ | en ayant | dréché | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ dʁe.ʃe\ |
| Participe | dréchant | \dʁe.ʃɑ̃\ | dréché | \dʁe.ʃe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||