Conjugaison:français/crincer
| Conjugaison en français |
|---|
| crincer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-cer}} |
Conjugaison de crincer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | crincer | \kʁɛ̃.se\ | avoir | crincé | \a.vwaʁ kʁɛ̃.se\ | |
| Gérondif | en | crinçant | \ɑ̃ kʁɛ̃.sɑ̃\ | en ayant | crincé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ kʁɛ̃.se\ |
| Participe | crinçant | \kʁɛ̃.sɑ̃\ | crincé | \kʁɛ̃.se\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||