Conjugaison:français/couiquer
| Conjugaison en français | 
|---|
| couiquer | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}}  | 
Conjugaison de couiquer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | couiquer | \kwi.ke\ | avoir | couiqué | \a.vwaʁ kwi.ke\ | |
| Gérondif | en | couiquant | \ɑ̃ kwi.kɑ̃\ | en ayant | couiqué | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ kwi.ke\ | 
| Participe | couiquant | \kwi.kɑ̃\ | couiqué | \kwi.ke\ | ||
Indicatif
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | |||||||||||||||||||||||||