Conjugaison:français/clatir
| Conjugaison en français |
|---|
| clatir |
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de clatir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | clatir | \kla.tiʁ\ | avoir | clati | \a.vwaʁ kla.ti\ | |
| Gérondif | en | clatissant | \ɑ̃ kla.ti.sɑ̃\ | en ayant | clati | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ kla.ti\ |
| Participe | clatissant | \kla.ti.sɑ̃\ | clati | \kla.ti\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||