Conjugaison:français/brécher
| Conjugaison en français |
|---|
| brécher |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}} |
Conjugaison de brécher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Note : Les rectifications de 1990 permettent d’écrire au futur et conditionnel brèch- au lieu de bréch-
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | brécher | \bʁe.ʃe\ | avoir | bréché | \a.vwaʁ bʁe.ʃe\ | |
| Gérondif | en | bréchant | \ɑ̃ bʁe.ʃɑ̃\ | en ayant | bréché | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ bʁe.ʃe\ |
| Participe | bréchant | \bʁe.ʃɑ̃\ | bréché | \bʁe.ʃe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||