Conjugaison:français/blâtrer
| Conjugaison en français |
|---|
| blâtrer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de blâtrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | blâtrer | \blɑ.tʁe\ | avoir | blâtré | \a.vwaʁ blɑ.tʁe\ | |
| Gérondif | en | blâtrant | \ɑ̃ blɑ.tʁɑ̃\ | en ayant | blâtré | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ blɑ.tʁe\ |
| Participe | blâtrant | \blɑ.tʁɑ̃\ | blâtré | \blɑ.tʁe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||