Conjugaison:français/bécher
| Conjugaison en français |
|---|
| bécher |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}} |
Conjugaison de bécher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Note : Les rectifications de 1990 permettent d’écrire au futur et conditionnel bèch- au lieu de béch-
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | bécher | \be.ʃe\ | avoir | béché | \a.vwaʁ be.ʃe\ | |
| Gérondif | en | béchant | \ɑ̃ be.ʃɑ̃\ | en ayant | béché | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ be.ʃe\ |
| Participe | béchant | \be.ʃɑ̃\ | béché | \be.ʃe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||