Conjugaison:français/afonner
| Conjugaison en français | 
|---|
| afonner | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} | 
Conjugaison de afonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | afonner | \a.fɔ.ne\ | avoir | afonné | \a.vwaʁ‿a.fɔ.ne\ | |
| Gérondif | en | afonnant | \ɑ̃.n‿a.fɔ.nɑ̃\ | en ayant | afonné | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃.t‿a.fɔ.ne\ | 
| Participe | afonnant | \a.fɔ.nɑ̃\ | afonné | \a.fɔ.ne\ | ||
Indicatif
Subjonctif
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
| 
 | 
 | |||||||||||||||||||||||||