Conjugaison:français/éveiner
| Conjugaison en français | 
|---|
| éveiner | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}}  | 
Conjugaison de éveiner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | éveiner | \e.ve.ne\ | avoir | éveiné | \a.vwaʁ‿e.ve.ne\ | |
| Gérondif | en | éveinant | \ɑ̃.n‿e.ve.nɑ̃\ | en ayant | éveiné | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃.t‿e.ve.ne\ | 
| Participe | éveinant | \e.ve.nɑ̃\ | éveiné | \e.ve.ne\ | ||
Indicatif
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | |||||||||||||||||||||||||