Conjugaison:espagnol/llagar

Conjugaison en espagnol
llagar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de llagar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

 Mode  Formes simples Formes composées
Infinitif  llagar [ʎaˈɣaɾ]  haber   llagado  [aˌβeɾ ʎaˈɣa.ðo]
Gérondif  llagando [ʎaˈɣan̪.do]  habiendo   llagado  [aˌβjen.do ʎaˈɣa.ðo]
Participe passé  llagado [ʎaˈɣa.ðo]

Indicatif

Présent
(yo)   llago [ˈʎa.ɣo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 llagas
 llagás
[ˈʎa.ɣas]
[ʎaˈɣas]
(él/ella/Ud.)   llaga [ˈʎa.ɣa]
(nosostros-as)   llagamos [ʎaˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   llagáis [ʎaˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagan [ˈʎa.ɣan]
Passé composé
(yo)   he llagado [e ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   has llagado [as ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha llagado [a ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hemos llagado [ˈe.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis llagado [a.ˈβejs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han llagado [an ʎaˈɣa.ðo]
Imparfait
(yo)   llagaba [ʎaˈɣa.βa]
(tú/vos)   llagabas [ʎaˈɣa.βas]
(él/ella/Ud.)   llagaba [ʎaˈɣa.βa]
(nosostros-as)   llagábamos [ʎaˈɣa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   llagabais [ʎaˈɣa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagaban [ʎaˈɣa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había llagado [a.ˈβi.a ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habías llagado [a.ˈβi.as ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había llagado [a.ˈβi.a ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos llagado [a.ˈβi.a.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais llagado [a.ˈβi.ajs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían llagado [a.ˈβi.an ʎaˈɣa.ðo]
Passé simple
(yo)   llagué [ʎaˈɣe]
(tú/vos)   llagaste [ʎaˈɣas.te]
(él/ella/Ud.)   llagó [ʎaˈɣo]
(nosostros-as)   llagamos [ʎaˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   llagasteis [ʎaˈɣas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagaron [ʎaˈɣa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube llagado [ˈu.βe ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubiste llagado [u.ˈβi.ste ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo llagado [ˈu.βo ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos llagado [u.ˈβi.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis llagado [u.ˈβi.stejs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron llagado [u.ˈβje.ɾon ʎaˈɣa.ðo]
Futur simple
(yo)   llagaré [ʎa.ɣaˈɾe]
(tú/vos)   llagarás [ʎa.ɣaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   llagará [ʎa.ɣaˈɾa]
(nosostros-as)   llagaremos [ʎa.ɣaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   llagaréis [ʎa.ɣaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagarán [ʎa.ɣaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré llagado [a.ˈβɾe ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrás llagado [a.ˈβɾas ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá llagado [a.ˈβɾa ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habremos llagado [a.ˈβɾe.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis llagado [a.ˈβɾejs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán llagado [a.ˈβɾan ʎaˈɣa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   llagaría [ʎa.ɣaˈɾi.a]
(tú/vos)   llagarías [ʎa.ɣaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   llagaría [ʎa.ɣaˈɾi.a]
(nosostros-as)   llagaríamos [ʎa.ɣaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   llagaríais [ʎa.ɣaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagarían [ʎa.ɣaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría llagado [a.ˈβɾi.a ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrías llagado [a.ˈβɾi.as ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría llagado [a.ˈβɾi.a ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos llagado [a.ˈβɾi.a.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais llagado [a.ˈβɾi.ajs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían llagado [a.ˈβɾi.an ʎaˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   llague [ˈʎa.ɣe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 llagues
 llagués
[ˈʎa.ɣes]
[ʎaˈɣes]
(él/ella/Ud.)   llague [ˈʎa.ɣe]
(nosostros-as)   llaguemos [ʎaˈɣe.mos]
(vosostros-as/os)   llaguéis [ʎaˈɣei̯s]
(ellos-as/Uds.)   llaguen [ˈʎa.ɣen]
Passé composé
(yo)   haya llagado [ˈa.ja ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hayas llagado [ˈa.jas ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya llagado [ˈa.ja ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos llagado [a.ˈja.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis llagado [a.ˈjajs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan llagado [ˈa.jan ʎaˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   llagara [ʎaˈɣa.ɾa]
(tú/vos)   llagaras [ʎaˈɣa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   llagara [ʎaˈɣa.ɾa]
(nosostros-as)   llagáramos [ʎaˈɣa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   llagarais [ʎaˈɣa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagaran [ʎaˈɣa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera llagado [u.ˈβje.ɾa ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieras llagado [u.ˈβje.ɾas ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera llagado [u.ˈβje.ɾa ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos llagado [u.ˈβje.ɾa.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais llagado [u.ˈβje.ɾajs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran llagado [u.ˈβje.ɾan ʎaˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   llagase [ʎaˈɣa.se]
(tú/vos)   llagases [ʎaˈɣa.ses]
(él/ella/Ud.)   llagase [ʎaˈɣa.se]
(nosostros-as)   llagásemos [ʎaˈɣa.se.mos]
(vosostros-as/os)   llagaseis [ʎaˈɣa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagasen [ʎaˈɣa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese llagado [u.ˈβje.se ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieses llagado [u.ˈβje.ses ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese llagado [u.ˈβje.se ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos llagado [u.ˈβje.se.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis llagado [u.ˈβje.sejs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen llagado [u.ˈβje.sen ʎaˈɣa.ðo]
Futur
(yo)   llagare [ʎaˈɣa.ɾe]
(tú/vos)   llagares [ʎaˈɣa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   llagare [ʎaˈɣa.ɾe]
(nosostros-as)   llagáremos [ʎaˈɣa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   llagareis [ʎaˈɣa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   llagaren [ʎaˈɣa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere llagado [u.ˈβje.ɾe ʎaˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieres llagado [u.ˈβje.ɾes ʎaˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere llagado [u.ˈβje.ɾe ʎaˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos llagado [u.ˈβje.ɾe.mos ʎaˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis llagado [u.ˈβje.ɾejs ʎaˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren llagado [u.ˈβje.ɾen ʎaˈɣa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 llaga
 llagá
[ˈʎa.ɣa]
[ʎaˈɣa]
(usted)   llague [ˈʎa.ɣe]
(nosostros-as)   llaguemos [ʎaˈɣe.mos]
(vosostros-as)   llagad [ʎaˈɣað]
(ustedes)   llaguen [ˈʎa.ɣen]