Conjugaison:espagnol/encasquetar

Conjugaison en espagnol
encasquetar
Verbe du 1^er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

Conjugaison de encasquetar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	encasquetar	[eŋ.kas.keˈtaɾ]	haber	encasquetado	[aˌβeɾ eŋ.kas.keˈta.ðo]
Gérondif	encasquetando	[eŋ.kas.keˈtan̪.do]	habiendo	encasquetado	[aˌβjen.do eŋ.kas.keˈta.ðo]
Participe passé	encasquetado	[eŋ.kas.keˈta.ðo]

Indicatif

Présent
(yo)	encasqueto	[eŋ.kasˈke.to]
(tú/vos) ou (vos)	encasquetas encasquetás	[eŋ.kasˈke.tas] [eŋ.kas.keˈtas]
(él/ella/Ud.)	encasqueta	[eŋ.kasˈke.ta]
(nosostros-as)	encasquetamos	[eŋ.kas.keˈta.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetáis	[eŋ.kas.keˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetan	[eŋ.kasˈke.tan]

Passé composé
(yo)	he encasquetado	[e eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	has encasquetado	[as eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	ha encasquetado	[a eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hemos encasquetado	[ˈe.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habéis encasquetado	[a.ˈβejs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	han encasquetado	[an eŋ.kas.keˈta.ðo]

Imparfait
(yo)	encasquetaba	[eŋ.kas.keˈta.βa]
(tú/vos)	encasquetabas	[eŋ.kas.keˈta.βas]
(él/ella/Ud.)	encasquetaba	[eŋ.kas.keˈta.βa]
(nosostros-as)	encasquetábamos	[eŋ.kas.keˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetabais	[eŋ.kas.keˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetaban	[eŋ.kas.keˈta.βan]

Plus-que-parfait
(yo)	había encasquetado	[a.ˈβi.a eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	habías encasquetado	[a.ˈβi.as eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	había encasquetado	[a.ˈβi.a eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	habíamos encasquetado	[a.ˈβi.a.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habíais encasquetado	[a.ˈβi.ajs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habían encasquetado	[a.ˈβi.an eŋ.kas.keˈta.ðo]

Passé simple
(yo)	encasqueté	[eŋ.kas.keˈte]
(tú/vos)	encasquetaste	[eŋ.kas.keˈtas.te]
(él/ella/Ud.)	encasquetó	[eŋ.kas.keˈto]
(nosostros-as)	encasquetamos	[eŋ.kas.keˈta.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetasteis	[eŋ.kas.keˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetaron	[eŋ.kas.keˈta.ɾon]

Passé antérieur
(yo)	hube encasquetado	[ˈu.βe eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	hubiste encasquetado	[u.ˈβi.ste eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubo encasquetado	[ˈu.βo eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubimos encasquetado	[u.ˈβi.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubisteis encasquetado	[u.ˈβi.stejs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieron encasquetado	[u.ˈβje.ɾon eŋ.kas.keˈta.ðo]

Futur simple
(yo)	encasquetaré	[eŋ.kas.ke.taˈɾe]
(tú/vos)	encasquetarás	[eŋ.kas.ke.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)	encasquetará	[eŋ.kas.ke.taˈɾa]
(nosostros-as)	encasquetaremos	[eŋ.kas.ke.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetaréis	[eŋ.kas.ke.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetarán	[eŋ.kas.ke.taˈɾan]

Futur antérieur
(yo)	habré encasquetado	[a.ˈβɾe eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	habrás encasquetado	[a.ˈβɾas eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	habrá encasquetado	[a.ˈβɾa eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	habremos encasquetado	[a.ˈβɾe.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habréis encasquetado	[a.ˈβɾejs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrán encasquetado	[a.ˈβɾan eŋ.kas.keˈta.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)	encasquetaría	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.a]
(tú/vos)	encasquetarías	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)	encasquetaría	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.a]
(nosostros-as)	encasquetaríamos	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetaríais	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetarían	[eŋ.kas.ke.taˈɾi.an]

Passé
(yo)	habría encasquetado	[a.ˈβɾi.a eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	habrías encasquetado	[a.ˈβɾi.as eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	habría encasquetado	[a.ˈβɾi.a eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	habríamos encasquetado	[a.ˈβɾi.a.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	habríais encasquetado	[a.ˈβɾi.ajs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrían encasquetado	[a.ˈβɾi.an eŋ.kas.keˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)	encasquete	[eŋ.kas.ˈke.te]
(tú/vos) ou (vos)	encasquetes encasquetés	[eŋ.kas.ˈke.tes] [eŋ.kas.keˈtes]
(él/ella/Ud.)	encasquete	[eŋ.kas.ˈke.te]
(nosostros-as)	encasquetemos	[eŋ.kas.keˈte.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetéis	[eŋ.kas.keˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasqueten	[eŋ.kas.ˈke.ten]

Passé composé
(yo)	haya encasquetado	[ˈa.ja eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	hayas encasquetado	[ˈa.jas eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	haya encasquetado	[ˈa.ja eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hayamos encasquetado	[a.ˈja.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hayáis encasquetado	[a.ˈjajs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hayan encasquetado	[ˈa.jan eŋ.kas.keˈta.ðo]

Imparfait (en -ra)
(yo)	encasquetara	[eŋ.kas.keˈta.ɾa]
(tú/vos)	encasquetaras	[eŋ.kas.keˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)	encasquetara	[eŋ.kas.keˈta.ɾa]
(nosostros-as)	encasquetáramos	[eŋ.kas.keˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetarais	[eŋ.kas.keˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetaran	[eŋ.kas.keˈta.ɾan]

Plus-que-parfait (en -era)
(yo)	hubiera encasquetado	[u.ˈβje.ɾa eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieras encasquetado	[u.ˈβje.ɾas eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiera encasquetado	[u.ˈβje.ɾa eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiéramos encasquetado	[u.ˈβje.ɾa.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubierais encasquetado	[u.ˈβje.ɾajs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieran encasquetado	[u.ˈβje.ɾan eŋ.kas.keˈta.ðo]

Imparfait (en -se)
(yo)	encasquetase	[eŋ.kas.keˈta.se]
(tú/vos)	encasquetases	[eŋ.kas.keˈta.ses]
(él/ella/Ud.)	encasquetase	[eŋ.kas.keˈta.se]
(nosostros-as)	encasquetásemos	[eŋ.kas.keˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetaseis	[eŋ.kas.keˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetasen	[eŋ.kas.keˈta.sen]

Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)	hubiese encasquetado	[u.ˈβje.se eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieses encasquetado	[u.ˈβje.ses eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiese encasquetado	[u.ˈβje.se eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiésemos encasquetado	[u.ˈβje.se.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubieseis encasquetado	[u.ˈβje.sejs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubiesen encasquetado	[u.ˈβje.sen eŋ.kas.keˈta.ðo]

Futur
(yo)	encasquetare	[eŋ.kas.keˈta.ɾe]
(tú/vos)	encasquetares	[eŋ.kas.keˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)	encasquetare	[eŋ.kas.keˈta.ɾe]
(nosostros-as)	encasquetáremos	[eŋ.kas.keˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)	encasquetareis	[eŋ.kas.keˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	encasquetaren	[eŋ.kas.keˈta.ɾen]

Futur antérieur
(yo)	hubiere encasquetado	[u.ˈβje.ɾe eŋ.kas.keˈta.ðo]
(tú/vos)	hubieres encasquetado	[u.ˈβje.ɾes eŋ.kas.keˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiere encasquetado	[u.ˈβje.ɾe eŋ.kas.keˈta.ðo]
(nosotros-as)	hubiéremos encasquetado	[u.ˈβje.ɾe.mos eŋ.kas.keˈta.ðo]
(vosotros-as/os)	hubiereis encasquetado	[u.ˈβje.ɾejs eŋ.kas.keˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieren encasquetado	[u.ˈβje.ɾen eŋ.kas.keˈta.ðo]

Impératif

Notes

La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative)
(yo)	—	[–]
(tú) ou (vos)	encasqueta encasquetá	[eŋ.kasˈke.ta] [eŋ.kas.keˈta]
(usted)	encasquete	[eŋ.kasˈke.te]
(nosostros-as)	encasquetemos	[eŋ.kas.keˈte.mos]
(vosostros-as)	encasquetad	[eŋ.kas.keˈtað]
(ustedes)	encasqueten	[eŋ.kasˈke.ten]